καποιοι στην πολη νιωθουν αποψε στεναχωρα. ταυτοχρονα ομως και ηρεμοι.

στην ακρη ενος ερημου δρομου, πανω απο τον γκρεμο, κλεισμενοι μεσα στο αυτοκινητο, κοιτανε τη θαλασσα στο βαθος και ακουνε τη βροχη να χτυπαει στην οροφη.

πιο μετα, πανω απ'τις γραμμες του τρενου, λιγο πριν τελειωσει η μερα κοιτανε τους γερανους στον συννεφιασμενο ουρανο, λενε "κριμα" κι αναβουν αλλο ενα τσιγαρο.





σε μια αλλη ζωη ισως μαθαινουμε τι ειχαν τελικα στο μυαλο τους οι εραστες μας.

τωρα οχι.