-ενταξει. την εχει μεγαλη και ειναι σκορπιος με ωροσκοπο υδροχοο. συμφωνοι και στο οτι η αφροδιτη αυτην την περιοδο βρισκεται στο σκορπιο, πραγμα που σημαινει οτι απο κρεβατι δεν πατε ασχημα, αλλα ειναι δεκαεννια χρονων ρε! εσυ μου ελεγες οτι οι ορμονες σου εχουν χτυπησει κοκκινο και θες να γινεις μητερα. μηπως τελικα αποφασισες να υιοθετησεις; γιατι αν ειναι ετσι, βρισκεσαι σε πολυ καλο δρομο.
γελαμε με τις μαλακιες μας και παραγγελνουμε αλλη μια γυρα.
[οταν πρωτογνωρισα την α. εντυπωσιαστηκα: ψηλη και αδυνατη με εντονα ζυγωματικα. αν θελει, μπορει να σε υπνωτισει. εκεινο το βραδυ ειχα κρασαρει στο σπιτι της κατερινας σ'εκεινον τον αθλιο καφε καναπε -κληρονομια της γιαγιας που πεθανε κι ετσι η κατερινα ειχε βρει εκεινο το σπιτι επιπλωμενο διπλα ακριβως απο το διοικητηριο. εκει λοιπον που κοιμομουν ενιωσα ενα φιλι στο μετωπο. ηταν η α. που με εβαζε under her spell. μια αλλοκοτη χημεια μας ενωνει εκτοτε, μια σχεση σχεδον ερωτικη.
μετα, οταν κατεβηκα αθηνα, γνωρισα και τη δ. πολυ διαφορετικη απο την α., αλλα και τοσο ιδια με καποιον τροπο που μπορει να τις περασεις και για αδερφες. κολλητες απο το σχολειο και οι ιδανικες συνενοχοι, οταν ντυνονται τα βραδια και βγαινουν εξω μονες τους.
τοτε σκεφτηκα: ετσι ειναι ολα τα κοριτσια του κεντρου της αθηνας. ψηλα και αδυνατα, με ντυσιμο που δε σου τραβαει την προσοχη, ξερουν πώς να κουμανταρουν εναν ταξιτζη, σε πανε σε κατι παρακμιακα συνοικιακα μπαρ, κανουν για πλακα σημα στον οδηγο του ηλεκτρικου να σταματησει και σκανε στα γελια οταν αυτος την παταει και νευει σε στυλ "ναι, βρε κοριτσια, μην ανησυχειτε, θα σταματησει το τρενο κι εδω".
επαληθευτηκα, οταν καποια χρονια μετα γνωρισα την ι., αλλο ενα κοριτσι του κεντρου που περιφερεται στην αθηναϊκη αστικη ζουγκλα. τωρα που το σκεφτομαι, κι εκεινη η απιστευτη μορφη που τη συναντας σε οποιο παρτυ κι αν πας ή σε ασχετες φασεις τα βραδυα στους δρομους και ειναι κατι σαν την ψυχη της πολης -μιλαμε την ξερουν ολοι!- ακομα κι εκεινη εχει αυτα τα χαρακτηριστικα.]
παντως, αυτο το βραδυ, μεσα σε μια πλατεια, κατω απ' το υποστεγο καποιου μπαρ, γυρω απο ενα τραπεζι, ενω ο καιρος το παει για βροχη, μιλαμε παλι για τη ζωη κι εγω ειναι σα να ζω εκεινη την ταινια: κοιταζω τα φωτισμενα παραθυρα στις πολυκατοικιες που μας περικυκλωνουν και προσπαθω να μαντεψω τους ανθρωπους που ζουν εκει μεσα.
η απαντηση στα ερωτηματα μας ειναι εκει μεσα. καποιο απ' αυτα τα παραθυρα κερδιζει, αν και αυτα τα "ολο-το-συμπαν-συνωμοτει" ειναι ωραια διατυπωμενες μαλακιες και τιποτα παραπανω.
[αυτος παντρευεται τον ιουλιο και υποψιαζομαι οτι θα κανει ολες τις μαλακιες που κοροϊδευαμε, ανταλασσοντας τα παντα για καποιου τυπου ασφαλεια/ο αλλος θα ζηλεψει και θα τον ακολουθησει κι ας ειναι με το λαθος ατομο διπλα του αυτη την περιοδο/η μια χωριζει τα τελευταια δυο χρονια και αποψε θα το κανει στα σιγουρα, αλλα μπορει και οχι, αν.../ενα χρονο πριν, μια αλλη κοντεψε να βρεθει με ενα παιδι κι εναν αγνωστο αντρα διπλα της και ολα αυτα επειδη η ιδια το ειχε επιλεξει/ειναι κι εκεινη που τωρα ζει την ετεροχρονισμενη ανταποκριση ενος μεχρι προτινος ανεκπληρωτου ερωτα, αλλα το πραγμα ειναι αρκετα μπερδεμενο γιατι παιζουν κι αλλα.]
στατιστικα παντως υπαρχουν αρκετες πιθανοτητες.
-πας καλα ρε που θα κανω εγω εξωσωματικη; αν θες παιδι, να το κανουμε με τον παραδοσιακο τροπο! [-ελα τωρα, που θα γαμηθουμε για να κανουμε ενα παιδι!] ξερεις, ρε μαλακα, πώς θα γινω; τοση! [-και πώς θα του πειραξουμε το ντι εν εϊ να μην παρει τα μαλλια μου;] ρε γελοιε, παιδι ή γκρεμλιν θα κανουμε; τι την περασες τη μητρα μου; ξεχνα το!
κοιτα, αποψε ισως και να ειναι η τυχερη μου βραδια, αλλα i don't give a fuck και λεω να παω να κοιμηθω απο τωρα. το πεπρωμενο μου μπορει να περιμενει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου