τα ξημερωματα θα παρω ενα αεροπλανο, θα παω καπου αλλου, οπου ειμαι ενας αλλος.
σχεδον.
δε θελω. μ'αρεσει εδω. μ'αρεσει το εδω εγω.
το ενα λινκ φερνει τ'αλλο και τ'αλλο το παραλλο. γνωριζω εναν κοσμο με τον οποιο σκεφτομαστε περιπου το ιδιο -βλεπω σκεψεις μου σταλμενες απο την οθονη ενος αλλου. ομορφα. μ'αρεσει κι αυτο.
εχω λιγοτερες απο 24ωρες ακομη. τι θα κανω;
ν'αρχισω μηπως να πακεταρω σιγα σιγα; πρεπει να περασω και κανα αλλο σι ντι γιατι εχω βαρεθει ν'ακουω τα ιδια τους τελευταιους μηνες. γαμωτο, αμελησα να βαλω τον βασιλη και την περσεφονη να μου γραψουν εκεινα που ειχα ακουσει σπιτι τους. ισως προλαβω, αλλα μπορει και οχι, γιατι υπαρχουν κι αλλα πραγματα που πρεπει να γινουν. ουφ.
μπορω παλι να τα κανω την τελευταια στιγμη. δε γαμιεται...
μηπως να βγω καμια βολτα; εχει και ηλιο τωρα. ν'ανεβω φιλοπαππου να κανω κανα τζοιντ. καλυτερα οχι. τελευταια καπνιζω πολυ, πρεπει να κανω κανα διαλειμμα, δε μου κανει καλο αυτο.
λιγοτερες απο 24ωρες. με αγχωνουν τα ντεντλαϊν. αυτο το "την ταδε ωρα θα συμβει αυτο". ενιοτε χρειαζονται βεβαια κι αυτα, αλλα σ'αυτη τη φαση δε μ'αρεσουν.
θα μ'αρεσε και μια τελευταια κραιπαλη. αλλα καλη. πεμπτη βραδυ, γιατι οχι; εχουν πλακα οι πεμπτες βραδια, αν και μου τη σπανε οταν μοιαζουν με παρασκευες βραδια. τοτε ειναι καλες οι τεταρτες που ειναι πιο πεμπτες.
πρεπει να δω και τον μιχαλη. αυτον οπωσδηποτε. εχω γραψει κανονικα πολλους ανθρωπους αυτες τις μερες. μαλλον δε θελω να τους δω αρκετα. οταν κατεβαζω παροχες ειναι κατι το ολικο: δεν απανταω σε μηνυματα ή κλησεις, λεω εξωφρενικες δικαιολογιες και τετοια. και το κανω καπως ασυναισθητα ολο αυτο. τους αγαπαω. αληθεια. αλλα μαλλον βρισκομαι σε μερικως αυτιστικη φαση αυτη την περιοδο (σιγα τωρα μην υπαρχει τετοιο πραγμα...).
λοιπον, μαλλον θελω να ψιλοβγω το βραδυ. αυτο σημαινει αφενος οτι η ελπιδα πεθαινει τελευταια, αφετερου οτι οι δουλειες πρεπει να εχουν τελειωσει μεχρι το απογευματακι. να δουμε και ποτε θα ξυριστω γαμωτο. δεν υπαρχει περιπτωση να βγω ξυρισμενος εξω, θα πρεπει να το κανω πριν φυγω για το αεροδρομιο (να μαθω και τι ωρες εχει λεωφορειο: 30ευρα δεν ξαναδινω στο ταξι -με τοσα χρηματα παω βερολινο. λεμε τωρα.).
[επισης, πρεπει να βρω τη δυναμη ν'αλλαξω σταθμο: τις τελευταιες μερες ακουω εν λευκω 24/7 χωρις αναγκαστικα να μ'αρεσει αυτο.]
νυσταζω κιολας...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου