σχεδον ενα χρονο μετα. και παλι επιστρεφω σε σενα, οταν ειμαι kind of blue.
ή ισως επιστρεφω στην κατασταση που ειχαμε δημιουργησει -δεν εχει μεγαλη διαφορα.
τωρα μας χωριζει ενας ωκεανος και δυο διαφορετικοι τροποι ζωης. και οι γεναρηδες που πια δε θα σημαινουν μια αρχη, αλλα ενα τελος.
ειναι περιεργο που σκεφτομουν αυτα τα πραγματα τα ξημερωματα στη σκοπια. στο ραδιοφωνακι ενας τουρκικος σταθμος επαιζε ισπανικα τραγουδια -μαλλον γι'αυτο. εβγαλα το μπλοκακι μου και εγραψα δυο λογια.
το βραδυ, οταν τσεκαρα τα μηνυματα μου, βρηκα δυο μεηλ απο σενα σταλμενα εκεινη την ωρα περιπου. οχι κατι πολυ προσωπικο. τυπικουρες.
οχι, δεν πιστευω σε τηλεπαθειες και τα τοιαυτα. απλα χαμογελασα και πατησα relpy.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου