In your room

Where time stands still

Or moves at your will

Will you let the morning come soon

Or will you leave me lying here

-.-

τα φιλια του μυριζαν νιτρωδες αμυλιο.

το δωματιο του ηταν σκοτεινό. ενα παραθυρο που εδινε στον ακαλυπτο με τα παντζουρια σπανια τελειως ανοιχτα να μπαινει φως.

οταν ειχε ησυχια, το μονο που ακουγοταν στο χωρο ηταν ο μικρος ανεμιστηρας πανω στην καρεκλα απεναντι απο την κατω μερια του κρεβατιου. πού και πού ακουγοταν η διπλη δονηση που κανουν τα μηνυματα του γκράιντερ στο κινητο.

στο καδρο πανω απο τον ανεμιστηρα, οταν δεν φορουσα τα γυαλια μου, εβλεπα το κεφαλι μιας κοπελας με περιεργο χτενισμα και κατι σαν φιογκο στο λαιμο κι οταν τα εβαζα (πριν σηκωθω απ' το κρεβατι συνηθως) μια κοπελα με φανταχτερο φορεμα.

ανοιξα την πορτα απαλα και την εκλεισα πισω μου οσο πιο σιγα μπορουσα για να μην τον ξυπνησω. βγηκα εξω στο δρομο και ανεβηκα στο ποδηλατο. φορεσα τα ακουστικα.

σκεφτηκα την ασπρη οδοντοβουρτσα στο ποτηρακι του μπανιου.

πατησα πλέι κι εκανα πεταλι κουβαλωντας ενα επιπλεον βαρος.