le mépris.

ναι, μαλλον ειμαι πολυ καλος σ'αυτο. το εχω κανει και στο παρελθον.
η δυναμη της αδρανειας αποδεικνυεται τελικα πιο ισχυρη: δεν κανεις τιποτα, αλλα καποιες φορες αυτο ακριβως χρειαζεται να κανεις.
απλο.
σαν το χτυπημα των πεντε σημειων απο το kill bill. πριν κανεις πεντε βηματα, θα πεσεις κατω νεκρος.


αποψε το ειδα καθαρα στο προσωπο σου: ποναει. ομολογω οτι πηρα καποιου ειδους σαδιστικη ικανοποιηση.
πρεπει να μαθεις να ακους. οχι συνεχεια "been there / done that".
οχι πως εχω και τιποτα αυταπατες οτι θα αλλαξεις τωρα, αλλα λεμε...

παντως, μη νομιζεις. ουτε για μενα ειναι ευκολο.

η κενη θεση ειναι ακομα εκει.

απλα, δεν περιμενει πια.