το ειπα και στον ταξιτζη που με μαζεψε τις προαλλες απο το γκαζι: "πλαναται μια μιζερια στην ατμοσφαιρα". μπροστα απο τις μεγαλες πιστες ηταν παρκαρισμενα τα γυαλιστερα αυτοκινητα μεγαλου κυβισμου των σκυλαδων. υποθηκευμενα στις τραπεζες τα περισσοτερα -υποθετω.
κανω το κοντραστ με τις μερες που το χρηματιστηριο ηταν στο πηκ του. μπορουσες να νιωσεις τον πλουτο στον αερα να τυλιγει τα παντα και οι παντες ηταν χαρουμενοι (ή κατι τετοιο, τεσπα).
ή με τις μερες του "ελληνικου καλοκαιριου" του 2004. αυτη η αισιοδοξια οτι ανεβαινουμε και οτι τα καλυτερα ερχονται (μπαϊ δε γουεϊ, πώς, ρε κοριτσια;).
εχει αρχισει να κουραζει κι αυτη ιστορια με την αθηνα. "και τι γαματη πολη που ειναι και -ναι- γουσταρουμε το χαος της και τη βρωμια της, αλλα -ναι- θα γουσταραμε να ειχε και κανα κτιριο της προκοπης και οχι ολη αυτη τη moda bagno αισθητικη του εκσυγχρονισμου (βλ. μεγαρο, μετρο, βωβος, κτλ), ε κι ενας καφες σε μια λογικη τιμη ("ναι, μωρε, αλλα εμεις οι ελληνες καθομαστε με τις ωρες στα καφε, οποτε πληρωνεις τη θεση ουσιαστικα" -my ass!) και εχεις παει σ'αυτη τη γαματη ποστ-ταβερνα με ντεκορ στο λευκο του ρολ που εχει φρεσκο ραδικι να βοσκησεις;".
μια ολοκληρη πολη προσπαθει να προσποιηθει οτι ειναι κατι αλλο ή οτι ειναι καπου αλλου. σορυ, εισαι στου ψυρρη και οχι στο σοχο, καλη μου, και με τον μισθο που παιρνεις κανονικα δε θα πρεπε να λιμπιζεται αυτον τον σουπερ ντιζαϊν καναπε. παρε εναν απο το ικεα (και πολυ σου).
ως εκ τουτου, στεναχωριεσαι και μιζεριαζεις.
περιφερεις τον εαυτο σου, χαιρετας κοσμο, παιρνεις ποζες. συμμετεχεις στο fun για το οποιο διαβαζεις. "εισαι μεσα στα πραγματα".
ελπιζεις συχνα οτι η επομενη γωνια που θα στριψεις θα ειναι η τυχερη σου και οτι θα πεσεις πανω στην Τινκερμπελ που θα τα κανει ολα καλα με το ραβδακι της (τζικιντι-γκλον!) και θα γνωρισεις επιτελους το παλληκαρι της ζωης σου και τωρα που ο γκεϊ γαμος θα επιτραπει επιτελους, θα σας παντρεψει στο δημαρχειο η ντορα (που ειναι και γκεϊ-φρεντλυ -εδωσε συνεντευξη στο 10% και παραχωρησε και την κλαυθμωνος για την πραϊντ) ή -αν δεν το προλαβει αυτη ως δημαρχος- ο νικητας (ανερχομενη δυναμη -θα μπει μεσα στους τρεις πιο προχω δημαρχους της ευρωπης -στανταρ! για να μπει δε στο ματι του ντε λα νοε, του προτεινω να κανει παραλια γυμνιστων τον πεζοδρομο της ερμου πανω απο τον κεραμικο και τον αρχαιολογικο χωρο να τον γεμισει με νερο, ωστε να τον επισκεπτομαστε με μασκες και βατραχοπεδιλα. την υπολοιπη μερα θα αραζουμε στους λοφισκους με το γκαζον καπνιζοντας τεραστια τζοιντ).
αυτο που θελω να πω ειναι οτι υπαρχει ελπιδα. κι αυτο ειναι θετικο νομιζω.
μετα ηρθαν οι σεισμολογοι, αλλα αυτο ειναι αλλη ιστορια.
[ειναι προφανες οτι δεν την παλευω ιδιαιτερως]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου